دانلود آهنگ افغانی شاد با صدای زن
سنت کلاسیک هند یک فشار بسیار مؤثر بود. اکثریت قریب به اتفاق هنرمندان نخبه در افغانستان تا دهه 1980 در سنت کلاسیک هند آموزش دیده بودند. اوستاد سراهنگ ، رحیم بخشی ، اوستاد نشناس و بسیاری از خوانندگان دیگر طرفداران برجسته این سبک بودند. این سبک بر آهنگسازی به سبک راگا هند و آواز غزل ها در ملودی هایی بسیار شبیه موسیقی کلاسیک و دربار هندی تأکید داشت. شکل موسیقی کلاسیک افغانستان “کلاسیک” نامیده می شود ، که شامل رگاهای رقص ساز و آواز و شکم ، و همچنین تارنا و غزل است. [5] بسیاری از اوستادها یا موسیقی دانان حرفه ای ، موسیقی کلاسیک شمال هند را در هند فراگرفته اند ، و برخی از آنها نوادگان هندی بودند که از دهه 1860 از هند به دربار سلطنتی در کابل نقل مکان کردند. [3] آنها روابط فرهنگی و شخصی با هند را حفظ می كنند – از طریق شاگرد یا ازدواج ، و از نظریه ها و اصطلاحات موسیقی هندوستان استفاده می كنند ، مثلاً راگا (فرم ملودیك) و تالا (چرخه ریتمیك). خوانندگان کلاسیک افغانستان شامل مرحوم اوستاد محمد حسین سراهنگ (1924-1983) است که یکی از خواننده های استاد پاتیلا غارانا در موسیقی کلاسیک شمال هند است و همچنین در سراسر هندوستان به عنوان معاصر اوستاد بد غلام علی خان معروف است. ترکیب او “پای اشک” در آهنگ تم فیلم هندی مرا سایا استفاده شده است. عبیدالله جان قندهارایی به عنوان پادشاه موسیقی پشتو در منطقه جنوبی افغانستان شناخته می شود. وی در دهه 1980 درگذشت اما موسیقی وی هنوز هم توسط پشتون ها در سراسر جهان ، عمدتاً توسط پشتون ها در مناطق قندهار-کویته مورد استقبال قرار می گیرد. دیگر خوانندگان کلاسیک اوستاد قاسم ، اوستاد رحیم بخشی و اوستاد ناتو هستند.
دانلود آهنگ تاجیکی شاد با صدای زن
گروه دوم ، موسیقی محالی (عامیانه) متنوع تر بود. این شامل سبک های مختلف فولکلور و منطقه ای است که بومی و بدون نفوذ بیرونی تکامل یافته است. این سبک ها شامل قاتقانی ، لوگاری ، قرساک و غیره است که مختص یک منطقه و یک گروه زبانی در افغانستان است. برخی از هنرمندان برجسته این گروه عبارتند از: Hamahang ، Beltoon و غیره. بسیاری از خوانندگان دیگر ، هرچند که متعلق به این ژانر نیستند ، در ضبط آهنگ ها در سبک های قطقانی ، لوگاری ، قارسک و غیره دست به دامان مسابقه شده اند. هر یک از این اشکال مقیاس خاص خود را داشتند (آنها از مقیاس کلاسیک raga هند استفاده نکردند ، و از مقیاس اصلی / جزئی غربی نیز استفاده نکردند) و عمدتاً از آهنگهای شناخته شده ای تشکیل شده بودند که ترکیب و اشعار آنها قرنها به طور ارگانیک تکامل یافته بود. این اشعار ، گرچه عمیق بودند ، اما غالباً ساده بودند و فاقد ظرافت شاعرانه ی سنت های بزرگ شعر فارسی و پشتو بودند.
محبوب ترین سنت های موسیقی در افغانستان عبارت است از پشتو (که متعلق به سنت کلاسیک قومی و هندی به طور همزمان) و سبک موسیقی خالص افغانستان. سبک موسیقی خالص افغان توسط خواننده افغان احمد ظاهر ظاهر شد. این سبک در درجه اول نزد مخاطبان فارسی زبان / دری صحبت می شود ، گرچه از موانع منطقه ای و طبقاتی فراتر می رود. این سبک از بسیاری از سنتهای موسیقی دیگر مانند سنت های هندی ، ایرانی ، خاورمیانه و فرهنگ عامیانه افغانستان استقراض می شود ، اما این سبک ها را به صدایی متصل می کند که مختص افغانستان است و متناسب با سلیقه های ترانه ، شاعرانه ، ریتمیک و ارکسترال افغان است. مخاطبان فارسی زبان و زبان فارسی. اکثریت قریب به اتفاق خوانندگان فارسی زبان از دهه 1970 متعلق به این ژانر هستند. جدا از احمد ظاهر ، موفق ترین حامی معاصر این سبک فرهاد دریا. با این حال ، نوکر این سنت موسیقی یکی دیگر از خوانندگان افغان به نام عبدالرحیم ساربان بود. ترانه های ساربان ، الگوی موسیقی بی نظیر فارسی زبان فارسی است که محبوب ترین ژانر موسیقی امروز افغانستان را نشان می دهد. ساربان شعرهایی را از شاعران بزرگ کلاسیک فارسی / دری برگزید و آنها را به تركیباتی تركیب كرد كه عناصری از جاز غربی و خواندن مجانی را با سنت های محالی (منطقه ای) افغانستان در هم آمیخته است. تا آن زمان ، افغانستان عمدتاً وام گیرنده سبک از ایران ، هند و سایر کشورها بود. با ورودSarban ، موسیقی افغانستان به چنان اوج رسید که هنرمندان مشهور مراکز مهم فرهنگی مانند ایران ترانه های او را قرض گرفتند و آنها را برای مخاطبان خود پوشاند (برای مثال
http://nexone.ir/hindi-female-singer/
Recent Comments